Op de website van de Cobouw vinden we onderstaand artikel
Het prijsduiken bij de spoorcontracten voor onderhoud is voorbij. Lange tijd
heerste een vechtcultuur tussen ProRail en de aannemers. Gedoe, conflicten en
rechtszaken frustreerden de uitrol van de zogenoemde PGO-contracten, maar ‘de
race to the bottom’ lijkt gekeerd.
Het hoofdpijndossier Prestatie Gericht Onderhoud is na 10 jaar grotendeels onder
controle.
Vertraging in 2019 ingelopen
De vechtcultuur is doorbroken en de verhoudingen lijken te normaliseren. Het
gedoe leverde jaren vertraging op in de uitrol, maar nu is de verwachting dat
eind 2019 alle contracten opnieuw zijn aanbesteed.
Strukton, Volker, BAM en Asset Rail spelen overigens nog steeds de hoofdrol.
Met de contracten voor klein en dagelijks onderhoud is ruim 250 miljoen euro per
jaar gemoeid, met werk voor zo’n 2000 mensen.
Vijf jaar geen werk
Inmiddels zijn 13 van de 21 onderhoudscontracten gegund, waarvan het meeste
recente contract Amsterdam nog voorlopig. “We liggen weer op schema”, bevestigt
directeur operatie John Voppen van ProRail tegen Cobouw. “Maar bij aanbesteden
kan maar een partij winnen en staan de andere bouwers met lege handen. Dat
blijft een hard gelag voor de verliezers, want dat betekent vijf jaar geen werk
in dat onderhoudsgebied. Het bouwpersoneel gaat niet over naar de andere partij,
maar moet op zoek naar een andere klus.”
Huisaannemers
Jarenlang werkte ProRail met vaste huisaannemers die het klein onderhoud
verdeelde volgens de vaste sleutel van 50, 30 en 20 procent. De introductie van
concurrentie in 2007 met de nieuwe contractvorm stimuleerde innovatie, maar
zette tegelijk de verhoudingen op scherp.
Twee nieuwkomers (Asset Rail en Spitzke) zagen een deel van de koek ook wel
zitten. De prijzen daalden en vanaf 2011 ontstond een vechtmarkt waarbij de
inschrijvingen niet meer realistisch waren in combinatie met de geboden
kwaliteit en prijs. Het vertrouwen in een goede uitvoering was weg. In 2012
besloot ProRail het contract Eemland niet te gunnen als ultiem signaal naar de
markt.
Meerdere gesprekken volgden, maar de contacten verliepen stroef en de prestaties
op het spoor stonden onder druk. Tussentijds werden de contracten meermalen
aangepast, maar dat voorkwam niet dat diverse conflicten ontaardden in
vertraging en rechtszaken. Die gingen over lage inschrijfprijzen, maar ook over
specificaties. De verhoudingen waren zo verziekt dat ProRail pas later in 2016
de Marktvisie ondertekenden.
Het volledige artikel leest u op de website van Cobouw Klik hier
Om terug te keren naar de nieuwsoverzicht pagina klik hier
Om terug te keren naar ons startmenu klik hier.